Manjeshwar, Andhra Pradesh: After six months of uncertainty Laxmi has finally reunited with her mother, brother, sister, and villagers in a heartwarming homecoming. The emotional reunion took place following a missing person complaint filed at Kotturu Police Station, which had left her family desperate for answers.
Laxmi’s troubles began after she married her boyfriend against her family’s wishes. The marriage soon crumbled when her husband abandoned her after a year, sending her into emotional and psychological turmoil. Overwhelmed by the mental strain and without access to proper care due to poverty, Laxmi disappeared from home, leaving her family in anguish.
For two years, Laxmi battled mental health issues with no awareness or support. Her path to recovery finally began when Snehalaya Charitable Trust, Manjeshwar, rescued her from Mangalore on January 22, 2025. With the support of Shraddha Foundation, the process of reuniting her with her family began. On March 7, 2025, Laxmi was joyfully welcomed back home by her family and community.
The community’s gratitude for Snehalaya and Shraddha Foundations is immeasurable, as they made this beautiful reunion possible, providing Laxmi and her family a fresh start after a harrowing chapter of their lives.

ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಅವರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಉಜ್ವಲ ಕನಸುಗಳ ದೀಪ ಬೆಳಗಿದ ಸ್ನೇಹಾಲಯ ಆರು ತಿಂಗಳ ಹೋರಾಟದ ನಂತರ ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಪುನರ್ಮಿಲನ

ಮಂಜೇಶ್ವರ, ಮಾರ್ಚ್ 7, 2025 – ಆರು ತಿಂಗಳ ಅಸ್ಥಿರತೆಯ ಬಿರುಗಾಳಿಯ ಬಳಿಕ, ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ಮಂಕಾದ ಲಕ್ಷ್ಮೀಯ ಕಣ್ಣುಗಳು ಪುನಃ ಸಂತೋಷದ ಹೊಳೆಯೆರೆದವು. ತಾಯಿ, ಸಹೋದರ, ಸಹೋದರಿ ಹಾಗೂ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರ ಉಸಿರಾಟದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಉಜ್ವಲತೆಯ ಕಿರಣ ಮೂಡಿತು—ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಮನೆ ಮರಳಿದಳು! ಕೊಟ್ಟೂರು ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗಿದ್ದ ನಾಪತ್ತೆ ದೂರು, ಆಕೆಯ ಕುಟುಂಬದ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ನಿರಾಶೆಯ ಕನಸಿನ ನೋವನ್ನು ಮೂಡಿಸಿತ್ತು. ಪ್ರತಿದಿನವೂ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಹಸಿರು ದೀಪ ಹಚ್ಚಿದ್ದ ಕುಟುಂಬ, ಅವಳ ಸುಳಿವಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಿತು. ಕೊನೆಗೂ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಪಾದಗಳು ಮನೆಯ ಅಂಗಳವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ಶೋಕಿತ ಆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪುನಃ ಪ್ರಾಣ ತುಂಬಿದಂತಾಯಿತು. ದೂರವಾದ ಬಂಧಗಳು ಮತ್ತೆ ಹತ್ತಿರವಾದವು. ಆ ಸಂಧರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೀರು ಮಾತ್ರ ಇದ್ದರೂ, ಈ ಬಾರಿ ಅದು ದುಃಖದ ಮಳೆ ಅಲ್ಲ, ಹರ್ಷಧಾರೆಯಾಯಿತು!

ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಪ್ರೀತಿಯ ಸುಪ್ತ ಕನಸುಗಳೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯಕರನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಜೀವನಪಯಣ ಆರಂಭಿಸಿದ್ದಳು. ವಿವಾಹದ ಮೊದಲ ದಿನಗಳು ಕನಸುಗಳ ಹಾಗೇ ಕಂಡರೂ, ಆಕೆಯ ಭವಿಷ್ಯ ಅದೇ ರೀತಿಯಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಯಲಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, ಈ ಬಾಂಧವ್ಯವು ಮುರಿದುಬಿದ್ದು, ಆಕೆಯ ಪತಿ ನಿರ್ದಯವಾಗಿ ಆಕೆಯನ್ನು ತೊರೆದುಹೋದ. ಆತ್ಮೀಯತೆಯ ನೆನಪುಗಳು ನೋವಿನ ನೆರಳು ಬೀರಿದಾಗ, ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಆಘಾತದ ಅಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದಳು. ಬಡತನ ಎಂಬ ಬಿಗಿ ಬಂಧನದಲ್ಲಿರುವುದರಿಂದ, ತಕ್ಷಣದ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಆಶ್ರಯವೂ ಆಕೆಗೆ ದೊರೆಯದೆ ಹೋಗಿತು. ಮಾನಸಿಕ ತಳಮಳದ ಕಡಲಿನಲ್ಲಿ ಅಲೆಯಾಡುತ್ತ, ತನ್ನದೇ ಆದ ಅಜ್ಞಾತ ದಾರಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟಳು. ಈ ನಿರ್ಧಾರವು ಆಕೆಯ ಕುಟುಂಬದ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಭೀಕರ ಹಾನಿಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು. ತಮ್ಮ ಕಣ್ಣರೆಯಾದ ಮಗಳು ನಾಪತ್ತೆಯಾಗಿರುವ ನೋವು, ಕುಟುಂಬದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣವನ್ನು ಕಾಡಿತು.

ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲದ ತನಕ ಲಕ್ಷ್ಮೀಯ ಜೀವನ ಒಂದು ನಿರಂತರ ಸಂಕಟದ ಸಾಗರವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು. ಅವಳ ನೋವಿನ ಕೂಗು ಯಾರಿಗೂ ಕೇಳದೆ ಹೋದಾಗ ಆಕೆ ಎದೆಬಡಿದುಕೊಂಡು ಬದುಕುವುದನ್ನೇ ಮರೆತಳು. ಆದರೆ ಜನವರಿ 22, 2025 ರಂದು, ಮಂಜೇಶ್ವರದ ಸ್ನೇಹಾಲಯ ಚಾರಿಟಬಲ್ ಟ್ರಸ್ಟ್ ಆಕೆಯ ಬದುಕಿಗೆ ಹೊಸ ದಾರಿಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿತು. ಮಂಗಳೂರಿನ ಬೀದಿಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿದಾಗ, ಅವಳ ಬದುಕು ಬದಲಾವಣೆಯ ಹೊಸ ಅಧ್ಯಾಯವನ್ನು ಬರೆಯಲು ಆರಂಭವಾಯಿತು. ಶ್ರದ್ಧಾ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಸಹಾಯದಿಂದ ಪುನರ್ಮಿಲನದ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಮಾರ್ಚ್ 7, 2025 ಆಕೆ ಪುನಃ ತನ್ನ ಮನೆಯನ್ನು ಸೇರಿದಳು. ಲಕ್ಷ್ಮೀಯ ತಾಯಿ, ಸಹೋದರ-ಸಹೋದರಿಯರು ಮತ್ತು ಗ್ರಾಮಸ್ಥರು ಅನಿರ್ವಚನೀಯ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮೀಯನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು.

ಮಾನವೀಯತೆ ಎಂಬ ದೀಪವನ್ನು ಹಚ್ಚಿ, ಬದುಕಿಗೆ ಹೊಸ ಬೆಳಕಿನ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೋರುವ ಸ್ನೇಹಾಲಯ ಮತ್ತು ಶ್ರದ್ಧಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಅಪಾರ ವಾತ್ಸಲ್ಯದಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮೀಯಂತವರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹೊಸ ಆಶಾದಾಯಕ ಅಧ್ಯಾಯಗಳನ್ನು ಸ್ರಷ್ಟಿಸುತ್ತಾ ಇವೆ. ಕಳೆದುಹೋದ ಬದುಕುಗಳಿಗೆ ದಿಕ್ಕು ತೋರಿಸಿ, ಮರುಜೀವನದ ಸ್ವಪ್ನವನ್ನು ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ರೂಪುಗೊಳಿಸುವ ಈ ತ್ಯಾಗಮಯ ಸೇವೆಯು ನಿಜಕ್ಕೂ ಶ್ಲಾಘನೀಯ.